Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

καφοτσιγαρο #66

Εχει εναν καιρό πραγματικό σημερα
Ετσι σκέφτομαι, καθώς η γνωστή συνήθεια, ή μια απο τις κακές παρέες, το τσιγάρο και ο καφές με βρήκαν..
Πληροφορούμαι, διαβάζω βλέπω και σκέφτομαι..
Γιατι;
Υπάρχει άραγε στιγμή στην ιστορία που ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστα μας, 
που νιώσαμε οτι μπορούμε να αλλάξουμε, 
ποσο μαλλον να καταλάβουμε χωρις εικόνες τι συμβαίνει; 
Κλεισμένοι σε ενα δωμάτιο με ήχους ειμαι σίγουρος οτι μόνο οι φωνές στο κεφαλι μας θα ήταν μουσική, 
ολα τα υπόλοιπα, απλά μουσικά χαλιά και λούπες που θα μας έβαζαν τρικλοποδιά σε καθε σκέψη, μακρινή ή κοντινή, ευχάριστη ή και δυσάρεστη..
αρκεί να σήκωνε το βάρος μας και να δέχονταν και μια χειραποσκευη..
Το ταξίδι πολλές φορές κρίνεται απο τον προορισμό, 
η διάθεση του ταξιδιώτη απο την υποδοχή και το αντίτιμο του εισιτηρίου απο την ανάγκη για επιστροφή
Ειμαι σε μια φάση περιπλάνησης, 
οχι αόριστης, 
σχετικά μακρινής
Ο προορισμός ειναι εκει, 
υπάρχει, 
τον βλέπω, 
τον πιστευω..
όπως πιστευω οτι και το ταξίδι αξίζει τα διαστήματα του
Σκοπός ειναι να φτάσω, 
να μεινω, 
να μη φύγω
να ζήσω
η ζωη δεν ειναι στόχος να τη σκοτώνεις μεσα στον κύκλο 
η ζωη ειναι η πραγματικότητα στα όνειρα
το μελάνι στα σχέδια 
Υπάρχουν εικόνες, 
υπάρχουν σημεία ζωής που ενώνονται με επιθυμίες, 
υπάρχουν λόγοι που προκαλούν αιτίες και υπάρχουν άνθρωποι που παντα θα σε περιμένουν όπου κι αν πας..
Απο την γωνία, 
που ειναι το πιο τρεντυ, 
μεχρι το τέρμα που ειναι το πιο αυθεντικό 
Εχω ψάξει και εχω βρει..
Η αναμονή ειναι μια στάση σκέψης
Η προσμονή ειναι ενα όχημα επιθυμίας
Η παραμονή ειναι ενας σταθμός ζωής
Πολυ Σουρεάλ..
Ο δρόμος δεν ειναι στρωμένος με ροδοπέταλα, τα τσιγάρα κάποτε τελειώνουν, αλλα εχω καραμέλες στην τσέπη..
..ΓΑΜΩ