Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

καφοτσιγαρο #80

Μαρεσει η βροχή 

Μαρεσει η νύχτα της

Βγήκα να περπατήσω, όμορφο συναίσθημα

Καθε φορα ειναι η πρωτη μου βροχή 

Καθε σταγόνα ειναι μια άρνηση που δεν έδωσα οταν επρεπε 

Ζωη γεμάτη απο αχρείαστα ναι

Που τα φόρεσα κσι δεν μου έκαναν 

Επρεπε ομως με κατι να κινηθώ

Αλλιως η γύμνια θα ήταν αρνητική

Αχρείαστη

Ας ειναι..

Δεκα λεπτά απο το σπιτι, μπήκα σε μια πόρτα που παίζει μουσική και στάζει οινόπνευμα

Ολοι γνωστοί

Όλος άγνωστος

Τέλειο

Το κορίτσι στο μπαρ φλερτάρει με τη σκέψη μου πιο γρήγορα απ'οσο γεμίζει το ποτήρι μου 

Τσιγάρα, κινητό, βότκα

Ενας καταναγκασμός μπροστα μου για να δημιουργήσω κενο γραφής

Ειμαστε εφτά άνθρωποι, αν βάλεις κσι τα ποτα μας γινόμαστε περισσότεροι

Πρόσθεσε και τις σκέψεις

Πάρτυ 

Γράφω με στύλο

Αυτοί με τον αντίχειρα

Εγω κρατώ-στηρίζω με τον αντίχειρα το μέτωπο μου

"Σέρνω σκέψεις-γράφω προτάσεις"

Σηκώνω τα ματια, πέφτω όσων σε αλλα δυο

Ζητάω συγνώμη απο το κορμί μου

Οχι αποψε

Συνεχίζω

Εχω ξεκινήσει τα προκαταρκτικά με το μελάνι στο στύλο μου

Αυτο τελειώνει σε καθε γραμμή που τραβάω και τραβιέμαι πανω της

Τζούρα κινητό

Υποθέσεις-εικασίες-συμπεράσματα

Επεισόδιο επανάληψη

Συνεχίσω

"Καλο δρομο" ακουω, δε γυρίζω

Οσο κι αν αγαπώ αυτη την έκφραση

Λείπω; 

Σε άνθρωπο δε ξερω

Με θέλουν;

Θα το ένιωθα 

Ας περπατήσουν

Ας με βρουν 

Εδω αδιέξοδα να χαθούν 

Εγω ειμαι εδω

Εδω μαζί μου

Ειμαι μαζί μου για το σεξ

Μόνο που σημερα, αυτη τη στιγμη που γράφω, αγαπώ..

Αγαπώ καθε οχι που επεσε πανω μου

Αγαπώ την άρνηση μεσα μου

Την άσχημη ανασα μου μετα απο καθε πρεπει που κατάπια 

Αγαπώ το χερι μου που χάιδεψε τόσα κορμιά, ώστε να μπορει τωρα να γράψει όμορφα 

Ζεστά

Σκληρά άλλοτε 

Με πάθος εννιοτε, λεξεις βγαλμένες απο ανάσες, κατάρες και ευχές για ταξίδια χωρις επιστροφή στο διάολο 

Που ειχαμε μείνει;

Πουθενά

Που πάμε;

Όπου δεν εχει σοβάδες