καφοτσιγαρο #63

βασικα ειναι μια νύχτα στα χρονικά σαν όλες τις άλλες νύχτες που προηγήθηκαν..

ακομα καλυτερα ειναι μια νύχτα που θα γίνει παραμονη τελικά, είτε το θελουμε είτε οχι. 

Τι μάθαμε σημερα, 

τι φάγαμε, 

τι ήπιαμε, 

σε ποιον μιλήσαμε και γιατι εχω άσπρες τρίχες αναμεσα στις μαύρες..δε ξερω, 

ξερω οτι σημερα έμαθα το μπορω να θελω

μπορω να θελω, χωρις να χρειαζόμαστε τιποτα απ αυτά που διαφημίζονται ως τρόποι ζωής, 

ως διασκέδαση, 

ως κοινωνικό οξυγόνο, 

μπορω να θελω χωρις να χάνομαι σε τρεις διαστάσεις, 

ειμαι-χωράω σε μια και μοναδική, 

αυτη του μυαλού μου

Το μυαλό τελευταία εχει γίνει καραμέλα, 

οχι πικρή, 

οχι ρευστή, 

θα έλεγα πως ειναι γλυκιά, λιγο βασανιστική..

τραβάει τζουρες αέρα μαζί μου, 

γίνεται μαξιλάρι στο κρεβάτι της γλώσσας και κει αναπαύονται λεξεις και ήχοι

Κόβω το μυαλό μου στα δυο και μοιράζομαι τις σκέψεις μου απλόχερα με ανθρώπους που έχουν τα χέρια τους γεμάτα και γαματα, 

κανεις δεν αγγίζει, 

ίσως γιατι φοβούνται, 

ίσως γιατι έπαψαν να πιστεύουν, 

ίσως γιατι δεν ειμαι πλέον μέλος μια ξεχωριστής κάστας ανθρώπων που ξέρουν οτι ξέρουν τα παντα  και ειναι άγνωστοι με τόσους γνωστούς που άλλοι ειναι φίλοι, 

άλλοι τυχαίοι εραστές, 

άλλοι διάσημοι θαυμαστές, 

άλλοι συνένοχοι σε μια τρέλα που λέγεται "εσεις"

το εγω μου προσδιορίζεται απο την καραμέλα μου, η οποια με μια κίνηση γυρνάει την αίσθηση στο λείπει η γεύση απο τα ματια μου

Αν ολα όσα έγραψα ως εδω δε βγάζουν νόημα τοτε πολυ απλά, δεν ζει κάποιος εκει εξω που ξέρει να ξεχωρίζει το τίμιο απο το τιμώ..

αν ολα αυτά δε δείχνουν κάτι τοτε κανεις εκει εξω δεν εχει ματια παρα κοσμήματα που απλά λάμπουν στο σκοτάδι την ώρα που πέφτει μια κολακεία και για ακριβώς πέντε δευτερα γινεται "Ο" του "εσεις"

Εγω δεν ειμαι το εσεις, 

εγω ειμαι ενα

Ενα πράγμα που απλά πάει κόντρα στους φίλους, 

αυτούς που χορεύουν τα τραγούδια εξω απο το χορό

Ενα πράγμα που περιμένει να αλλάξετε ποτήρι και οχι ποσότητα, 

γιατι κακά τα ψέματα μισό δεν μένει τιποτα

Ενα αλλο πράγμα, 

ενα αντί-γαματο πράγμα

Και ειναι ωραίο ξέρεις να γυρνάς σπιτι και να λες γύρισα, 

γιατι το σπιτι ειμαι εγω 

και εγω ειμαι ενα 

και η καραμέλα στο στόμα μου δε λιώνει, 

αλλα ειναι εκει για να το επιβεβαιώσει..οτι οσο θα περνά η ώρα, ο δρόμος για το σπιτι δε θα μετριέται με τσιγάρα..

καφοτσιγαρο #62

Καλημέρα 

Καλημέρα πριγκηπεσα 

Ετσι ξύπνησα

Χωρις κόλπα 

Η τηλεοραση παίζει παιδικά

Το παιδι κοιμάται μεσα (μου)

Εχω τη ζωη στο κεφάλι μου

Στα ποδια μου φτερά

Εχω κατι μαγικό

Κατι που δεν μπορω να μοιραστώ

Κατι που δε θελω να γνωρίζω 

Κατι που θελω..

..να ζήσω 

Άνθρωποι σαν εμάς δεν ειναι χαμένοι 

Πανε χαμένοι 

Και βρίσκονται 

Πέφτουν ο ενας πάνω στο πέφτω του αλλου

Ενας κανει τη νυχτα 

Αλλος κανει τ'αστερι 

Μεσα ο ενας στον αλλον

Δε σας αρεσει η νυχτα;

Υπάρχει παντα το μεσημέρι 

..η κορύφωση

..η ζέστη 

Χειμώνας θα πείτε..

Δε σας πιάνω, 

γιατι ποτε δε θα σας κυνηγήσω 

Δεν υπάρχουν απαντήσεις που δε ξέρετε 

Ειστε απλά ερωτηματικά 

Ειστε τελείες και κόμματα

Ο εγωισμός σας ειναι θαυμαστικό 

Η σκεψη σας παύλα, γιατι ειστε τέλειοι 

..και τελικοί 

Τι ειστε

Τι θέλετε να γίνετε 

Δε σας εχω, 

ειστε απο μόνοι σας γραμμένοι και εκει θα μείνετε..