καφοτσίγαρο..

αφετηρία μιας ωραίας μέρας η ενός ευτυχισμενου επεισοδίου της καθημερινότητας, 

ερωτήσεις για το τι θα φάμε σημερα, μέχρι απαντήσεις που ξεπερνούν τις καλημερες σύμφωνα με την τελευταία απογραφή στη βηθλεεμ. 

πετυχημένη θεωρώ τη μέρα που δε θυμάσαι την προηγούμενη και ας γελάει όσο θέλει που δουλεύεις σαν το σκυλι..

και ζεις μες στο τσιμέντο... 

και την πίσσα..

..που να θαψεις κόκκαλα;

η σημαντικότερη είδηση του σημερα ο θάνατος της πριμαντονας των εξαρχειων, 

την είχα κοροϊδέψει και γω μέχρι που βρέθηκα στο μονόδρομο πηγαίνοντας αντίθετα απο τις ακτίνες του ήλιου..

(μισο να ελεγξω το σύμπαν)

οι υπουργοί σουμπουτεο στη θεση τους, όπως και οι γραβατες στη βουκουρεστιου. 

κοιτάζω το τηλέφωνο με ματια υπαλλήλου ξεχασμένου απο Θεό και απο άδεια..

ώρες ώρες δε καταλαβαίνω και έχουν περάσει χρόνια..

σηκωνω το κινητο, βάζω δέκα νούμερα στην τύχη, τζακ ποτ η προσοχη, ποιο το κέρδος; 

μη φας..

..σημερα εχουμε φλας φοργουορντ

Ⓐ

Βασικα μπορω να γράφω λέξεις που ειναι κενές απο ήχο, 

μπορει να μεγαλώνω και να μην ακούγομαι όπως θέλω, 

μπορει απλα να αφηνομαι στο αεράκι των αριθμών που ορίζουν την παρουσία μου στην κεντρική σκηνή της καθημερινότητας.   

Έχω ψάξει λόγους που τα πρωινά μου έχουν τόσο φως και καταλήγω πάντα κοιτάζοντας τα αστέρια..

εικόνες διαφορετικές που το μυαλο τα λέει λογική, 

ένα έξτρα παρθένο συναίσθημα.. 

Απο την κορυφή ως τα νύχια..

Απο το λουλούδι ως τη ρίζα.. 

και αυτο παει ολοένα και πιο μπροστα, και φτάνει σε μια βάση δεδομένων όπως λέμε τα μικρά κενα πραγματικότητας..

..λοιπόν; Έξω οι βάσεις του θανάτου;

..αντι για καλημέρα

απλα και αποτελεσματικά ..

ειναι ο νέος τρόπος να καβαλησεις το δουρειο ίππο παρα το αχτι σου μια μέρα σαν και αυτη. 

ίσως γίναμε απλοί στα λόγια και ψάχνουμε συνεργεία για τις πράξεις μας, μπορει και το αντίθετο..

δε γίναμε ποτε αυτο που θέλουν γιατι ούτε αυτοι γνωρίζουν ποιο ειναι το σωστο μέσα στο άγνωστο που σε φοβίζει και το ονομαζεις λάθος..

σκεφτόμαστε άρα ξυπναμε κάθε μέρα για χάρη του εκάστοτε λογαριασμού, προς τιμήν της τάδε υποχρέωσης..

μια μέρα ρεπό βρε αδελφε απο το σημερα, κανε μου τη χάρη..

ίσως βρεις σε ένα κομμάτι ήχου τα χαμένα βήματα που δεν έκανες, 

σε μια εικόνα με σχήματα φιγούρες νέους φίλους, 

ίσως καταφέρεις να υπάρξεις απλα μέρος του σταρ συστεμ απλα ως ζωδιο, 

αλλα και πάλι θα ανακατεύεται το παρόν με το μέλλον και θα γελάει το παρελθόν..

δοκιμασίες λοιπόν μικρέ μου περσοναλ..

τελετές επιβεβαίωσης και φόβοι επιβράβευσης..

νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σφιξεις τα χείλη και να δώσεις ένα φιλι..

ανέμελα, 

άφοβα, 

ασυναισθητα, 

χαλαρα, 

δυσκολεύεσαι; 

μπορείς να ξεκινήσεις πάλι απο το σημείο που ξύπνησες σημερα το πρωι..

..και ασε τη βροχη να κάψει τα υπόλοιπα