καφοτσίγαρο #8

..η ζωη ειναι μικρη, 

μεγάλη για τα γούστα μας. 

και γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όσο  μικραίνει η φυλή μας. 

σε μια χώρα που ζει τον καύσωνα και τον αρρώστια σαν εισβολείς, 

λίγη μαγκιά, 

λίγος τσαμπουκας και λόγοι ειρωνείας μας σώζουν, 

χωρίς να χρειάζεται να υψώσουμε κεφάλι.. 

μένουν άνθρωποι στις μνήμες και τους κάνουμε έξωση επειδη χρωστάνε όνειρα.. 

μιλάνε άνθρωποι με λόγο και εμείς τους τον ζητάμε δανεικό για προσωπική χρήση.. 

για όσους περπατούν δίπλα μας, καθαρίζει η σκιά μας, 

και για όσα μας περιμένουν στη γωνία κάνουμε το σταυρο μας χορογραφία..

τι μας περιμένει; 

τι μας πονά;

τι θα φάμε..ποιον θα φάμε 

..αν όλα ειναι θεμα εμπιστοσύνης τότε ποιος μας εκθέτει; 

..αν για όλα υπάρχει λύση τότε ποιος μας κρατα δεμένους; 

..αν για όλα φταίει η πρώτη λέξη της ερώτησης;

τότε-τώρα και πάντοτε απάντηση θα δώσουμε χωρίς να ζητήσουμε απόδειξη.. 

..έτσι και αλλιώς αχρείαστα ειναι όλα 

                          ?

(..ο θάνατος δεν ειναι εποχικο παιχνίδι)

χαμένο αλερτ..

..κομμένες εξατμίσεις απο μηχανάκια το σαουντρακ της αποψινης βραδιάς,

το τσιγάρο παίρνει τη σκυτάλη απο το ποτο, σε μια κούρσα με δρομείς-σκέψεις .. 

εκτός.. 

σκέφτομαι να ρίξω μια τελευταία ματια στο πνιγμενο απο καπνο φεγγάρι, 

να δω τι έχασα και που χάθηκα και αυτη τη νύχτα.. 

Βοήθεια ρε..

Άδειοι δρόμοι.. 

χάσαμε την μπάλα.. 

Φύγαμε.. 

Ένα ακόμα ποτο..

κανένα μαύρο πουκάμισο..σκέφτομαι, άρα γράφω:

"..κάθομαι σε ένα παγκακι με το Χάρο και χαζευω γάτες. 

- τι κατάλαβες απο τις εφτα ζωές; 

- ασε με 

- δρομε μη μιλάς, 

μια την έχεις και δεν ειναι δανεικη.. 

(το τσιγάρο,καζάνι και η τζουρα, ψυχη) 

- φίλε μου μου έδωσες μια και στη χαρίζω, 

αλλα έφτιαξα μια να σε σκοτώσει και θα κάνω άλλη μια να σε τελειώσει.."

καφοτσίγαρο #6

..ωραία ώρα, 

μια αυθόρμητη σκέψη φάτσα-κάρτα στη θάλασσα. 

ζω το διακοπές σαν ρεπό μαζεμένα και σκέφτομαι να συναντήσω την ξεκούραση πιο αργά.. 

Έχω το μάτι μου στραμμένο σε ένα μικρο σπαιντερμαν καρφωμενο εδω και ώρα στην άμμο, 

sant story..

Είχα γράψει κάποτε ότι οι δεινοσαυροι δεν εξαφανίστηκαν αλλα έγιναν παιχνίδια στα ράφια..

..rip spidey. 

σκέφτομαι να τον υιοθετησω..

κάθε παιχνίδι που βλέπω στην παραλία να το κάνω δικο μου..

..το μοτο της αθανατης ελληνικής οικογένειας θα μιλούσε για λεφτά πεταμένα..

όμως πως θα φαινόταν στον καθένα αν γινόταν ανάδοχος ενός παιχνιδιού;

Έχω απωθημένα παιχνίδια και κολυμπαω τα σαράντα..

Ειναι παιχνίδια αυθόρμητα χωρίς μπαταρίες..

Παιχνίδια που τα έχω παίξει πριν καν τ'αγορασω..

Παιχνίδια που παραμένουν μόνα όσες φορές και αν παίξω μαζι τους..

Παιχνίδια-κουπόνια φαγητού της λογικής..

καφοτσίγαρο #7

Το μικρο παραμύθι του πρίγκιπα, 

και  ο δρακος που άργησε στο ραντεβού με τον μυθο

Μαγικός ο ορίζοντας..

Τρία τα αστέρια στον ουρανο,

και ο ήλιος που περιμένεις να βγει-στερεό νοβα, 

μοτοκουζι-έρχεται. 

Δε φοβάμαι να πω ότι η αρχή του τέλους γράφεται με τα ίδια χρυσοστολιστα γράμματα. 

Δε ξέρω να διαβάζω, 

εικόνες έχω στο μυαλο μου και παίρνω καρέ καρέ να με δω όφ σάιτ 

Τι να πω, 

θα ακούσεις λέξεις. 

Το δικό μου μπλα μπλα και πόσο μάλλον η κατάσταση απόψε διαφέρει απο αδιάφορη. 

Αν αγαπάς κάτι.. 

στον πηγαιμο για την Ιθάκη ακουμε.

Νιωσε

Κοιτα

Δειξε 

(Κρυψε το δάχτυλο δε σε βλέπω)

Ειναι που θα έγραφα για το δράκο...

λυπάμαι αλλα ο λύκος κάνει κατάληψη στη βίλα της σελίδας 

καφοτσίγαρο #5

Τρεις και σημερα..

Η βόλτα στον πρωινο καναπε έχει ξεκινήσει απο τις οκτώ το πρωι, 

Καφές, 

Τσιγάρα, 

Κοντρόλ, 

Τασακι..όλα έτοιμα για επιθεώρηση.

Πρωτοσέλιδα πολιτικών για μια ευρεία άποψη, 

πρωτοσέλιδα αθλητικών-βάλε χρωμα στη ζωη σου.. 

Δυο κλήσεις στο τηλέφωνο απο αυτές που σου φτιάχνουν τον καφε όπως τον πίνεις, 

τρεις τζουρες και το βυθομετρο του καναπε αρχίζει να δίνει ενδείξεις.. 

Έχει ένα αεράκι σημερα που φέρνει φωνές διακοπών, 

άμμο απο τις κοντινές παραλίες και κάνει τον ήλιο φιλικό προς το χρήστη..

Η πόλη-επιφάνεια εργασίας λιγοστεύει επικυνδυνως

..ίσως θα έπρεπε να κρατήσουμε μπακ απ, σκέφτομαι. 

Ειναι δύσκολο εώς απίθανο να ξεχωρίσεις ήχους μέσα στο θόρυβο απο ταξι και φλας που τρώγονται μεταξυ τους..

..βγαίνω στο μπαλκόνι ακούγοντας το Valentine's day, 

ωραίος Bowie, 

τι κάνει άραγε στον Αύγουστο του;

Κοιτάζω ψηλα και χαμηλα, 

κάνω αυτές τις αχαρες ασκήσεις που δίνουν λύσεις στο πρόβλημα της κυκλοφορίας του πνεύματος..

Ανοίγω τα ματια..

Μαύρο.. 

Ασπρο.. 

Τα κλεινω, αφου έχω φωτογραφισει την πόλη στο νουαρ μυαλο μου. 

Λίγο νερό στα λουλούδια μου, 

τα μόνα που μυρίζουν χρωμα..