καφοτσίγαρο #19

έχω μπερδέψει και έχω μπερδευτεί, 

και τα φωτακια δεν σημαίνουν πια τίποτα για  όσα χρεώνονται να θυμίζουν.. 

έχω αφήσει και έχω αφεθεί, 

και ο καιρός παραμονεύει για φαντάσματα μέσα απο καπνοδοχους που καίνε γλώσσες.. 

έχω ανθρώπους και ειμαι άνθρωπος, μπορει χωρίς κεφαλαιο: 

α της αρχής, 

ω του τέλους, 

ο της ζωης...κύκλος δεν είπαμε ότι ειναι;

απο την άγνοια στην έννοια και απο το γιατι στο έτσι θέλω.. 

μας μαρανε η μεθοδολογία, 

ξεχάσαμε τα ρούχα στη βροχη, ξεχαστηκαμε και μεις μέσα στα γέλια και γίναμε αποκριες.. 

τα καλα της Παρασκευής, 

οι ώρες που γίνονται μέρες, 

η φάση που έγινε και δεν μπορούμε να τη ξανά ζήσουμε, 

όσο και αν τη δούμε..

Μια χαρα ειμαι, απλα γράφω αντι να κουναω το δάκτυλο στον κόσμο..

καφοτσίγαρο #18

Γιορτές αγάπη.. 

και η μέρα τεταρτη, 

γύρω απο τα πεζοδρόμια φυτρώνουν όλο και περισσότερα βήματα, 

γίνονται οι δρόμοι αγροι απο ανθρώπους σταχυα που το πνεύμα φυσάει μέσα τους νοσταλγία.. 

ειναι η εποχη του δώρου και του αντιδωρου, 

οι μέρες που γίνονται διαλείμματα της νύχτας, 

μια στο ποτο 

δυο στο χαμόγελο 

τρεις του κλέφτη 

τέσσερις θεωρείται πάρτυ..

Μπορούμε να νιώσουμε, 

απαγορεύεται να βιωσουμε.. 

Θα περπατησω αυτές τις γιορτές σαν αποκληρος του χαρλεμ, 

ένας κοντινοποινίτης, απο τα φαντάσματα των Χριστουγέννων και μόνο Ευλογημένος. 

Θα δω ανθρώπους να γελούν αλλα φοβάμαι αυτούς που θα φωνάζουν,

 ειμαι ένας ήσυχος τύπος εγω, 

δεν ειμαι απο αυτούς όχι..

Να σταθούμε στη σκοτεινή πλευρά του αστεριου, 

να κάνουμε τους μάγους με την ευλογία του τεσλα να βάλουμε πετρέλαιο στη φάτνη και να γεμίσουμε τη γαλοπουλα με σημαίες και αποκοματα εφημερίδων που διαβάσαμε και μάθαμε..

να φάμε τη γνώση μας, 

μη μας φάει η άγνοια..

Στρίβω άλλο ένα, δε θυμάμαι τίποτα απο αυτα που καπνιζω..

Ίσως επειδή ειμαι απασχολημένος ίσως πάλι επειδη πιστεύω σε μια λέξη με τρία γράμματα..

Όχι δεν υπάρχει θεός, όσο υπάρχει αίμα στη γη..όσο υπάρχει ζωη

καφοτσίγαρο#17

Τρεις καφέδες και μια σοκολάτα μας κανουν τέσσερα τσιγάρα..

Κάπως έτσι ξεκίνησε η μέρα που θα τελειώσει όταν τραγουδήσει η χοντρή ή ότι άλλο φανταστούμε..

..χαιρέτησα και μια εφημερίδα και αυτη μου γύρισε τα ζωδια..

Παρεξηγημένη μέρα γεμάτη κρύο ίσως και λίγο μίσος, αντιλαμβάνεσαι όμως ότι η κλήση, 

η επίκληση στη ζέστη ειναι αδύνατη..

Ήλιος μπλουτουθ..

Αυτο που συμβαίνει με τους δρομους δεν εξηγείται με σκέψεις, ούτε σήματα, αλλα με βήματα, 

με χνωτα που προσθέτουν όγκο στο συννεφακι που έχει πάρει τη θεση του φωτοστεφανου.. 

αηχα φώτα, τι φταίνε και αυτα, προγραμματισμένα μικρα λαμπάκια πάνω σε δέντρα, μπαλκόνια, καναπέδες-γεια σου ρε λιακοπουλε-σε ένα ρυθμό ίσα με καρδιακό μπι πι εμ.. 

ώρες ώρας σκέφτομαι ότι τα λαμπάκια ειναι σήματα του εορταστικου ναυτικού αλλα δεν μπορω να τα αποκρύπτογραφησω..

ίσως κάποιος φαντασμενος παγετός να παίζει με τα νεύρα μας, και ξέρεις ότι αυτα τα παιχνίδια δεν επιστρέφονται..

δεν ανταλλασονται, 

δε δανείζονται, 

δεν παίζονται βρε αδελφε..

απο την ώρα της δημιουργίας, 

μέχρι τη στιγμη της απόλαυσης, 

μέχρι το περίπτερο για μπαταρίες 

Το δεν έχω πει την τελευταία μου λέξη ισοδυναμεί με το δεν έχω αγοράσει το τελευταίο μου παιχνίδι..

καφοτσιγαρο στον αγιο βήτα

..σίγουρα δεν περιμενες να διαβάσεις απο μένα, 

πίστεψε με, 

δεν είχα και τίποτα καλύτερο να κάνω. 

Μαθαίνω τα νεα σου απ'τις πλατείες και τα καταστήματα παιχνιδιών, 

έμαθα εχασες και λίγα κιλα, 

καλο αυτο για την υγεία σου, 

με το τσιγάρο τι έκανες; 

 Δε σου γράφω για να ζητήσω κάτι, 

σου γράφω για να μου δώσεις να καταλάβω, 

τι έχεις σκοπο να κανεις απο δω και πέρα. 

Περνα ο καιρός, 

και μάλλον πρέπει να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο της παραίτησης. 

Δεν υπάρχεις φιλε μου,

Δε βγάζει πουθενα αυτη η δουλεια, 

το ξέρεις. 

Τα παιδια μεγαλώνουν,  

δε λιγοστεύουν, 

η κοκα κοκα ενδιαφέρεται πια για τις Ολυμπιάδες, 

και το κρέας απο το ελάφι έχει φτάσει στα ύψη..

..μην ανησυχείς, 

έχει βγάλει η κυβέρνηση απαγορευτικό για το  κυνήγι...

γιατι δεν πας για ψάρεμα; 

Κανε μου τη χάρη και κοιτα λίγο τη ζωη σου, 

άλλαξε τόπο, 

άλλαξε τροπο, 

άλλαξε  το μύθο, 

ασε ελεύθερα τα ξωτικά να συνδικαλιζονται πάνω σε χαλια απο ζάχαρη, 

δώσε μια ευκαιρία στη βότκα ακούγοντας λίγο Πλαντ, 

και αν έχεις το Θεό σου κρατα τον για ρεβεγιόν.. 

 Μην απορεις και μη τσατιζεσαι, 

και πάνω απ'ολα μη σηκωνεις τους ώμους με αυτα που διαβάζεις...

εμείς δεν έχουμε , 

εσυ δε θες, 

αυτοι δε νοιάζονται 

Εκτός και αν θες να γίνεις santa μούτρα μας..