και η μέρα τεταρτη,
γύρω απο τα πεζοδρόμια φυτρώνουν όλο και περισσότερα βήματα,
γίνονται οι δρόμοι αγροι απο ανθρώπους σταχυα που το πνεύμα φυσάει μέσα τους νοσταλγία..
ειναι η εποχη του δώρου και του αντιδωρου,
οι μέρες που γίνονται διαλείμματα της νύχτας,
μια στο ποτο
δυο στο χαμόγελο
τρεις του κλέφτη
τέσσερις θεωρείται πάρτυ..
Μπορούμε να νιώσουμε,
απαγορεύεται να βιωσουμε..
Θα περπατησω αυτές τις γιορτές σαν αποκληρος του χαρλεμ,
ένας κοντινοποινίτης, απο τα φαντάσματα των Χριστουγέννων και μόνο Ευλογημένος.
Θα δω ανθρώπους να γελούν αλλα φοβάμαι αυτούς που θα φωνάζουν,
ειμαι ένας ήσυχος τύπος εγω,
δεν ειμαι απο αυτούς όχι..
Να σταθούμε στη σκοτεινή πλευρά του αστεριου,
να κάνουμε τους μάγους με την ευλογία του τεσλα να βάλουμε πετρέλαιο στη φάτνη και να γεμίσουμε τη γαλοπουλα με σημαίες και αποκοματα εφημερίδων που διαβάσαμε και μάθαμε..
να φάμε τη γνώση μας,
μη μας φάει η άγνοια..
Στρίβω άλλο ένα, δε θυμάμαι τίποτα απο αυτα που καπνιζω..
Ίσως επειδή ειμαι απασχολημένος ίσως πάλι επειδη πιστεύω σε μια λέξη με τρία γράμματα..
Όχι δεν υπάρχει θεός, όσο υπάρχει αίμα στη γη..όσο υπάρχει ζωη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου