Άλλη μια μερα για τον μήνα της αναστασης
Άλλη μια μερα με το ενα πόδι μεσα εξω στο μπουρδελο
Ωραία μερα, ωραία μέρη
Ολα καλα, ζήσαμε να το δούμε κι αυτο
Μαζί με τους άλλους, μακρια απο αυτούς που θέλουν,
αλλα δεν μπορούν να μας καταλάβουν
Κοντα σε αυτούς που νιώθουν άβολα με τη σιγή,
υπερβολικά ανήσυχοι άνθρωποι,
σαλιγκάρια του ηλίου
Ποτε θα κλείσουμε σαιζόν στην τηλεόραση,
ποτε θα βγάλουμε τα καλοκαιρινά αγαθά,
ποτε θα γίνουμε μαύροι για να ταιριάζουμε με το σκοτάδι που ζουμε
Θα χαμογελαμε στα σκοτάδια,
θα γνωριζόμαστε σα γαϊδούρια απο τα δόντια τη νύχτα,
μια θα γελάμε,
μια θα πίνουμε
Θα κοιμόμαστε με δελτίο,
θα ξυπνάμε με αντίο
Θα ρίξουμε κέρματα,
θα πιάσουμε γωνιές,
θα αστράφτουν οι φωτογραφίες μας ζωάρα
Θα γίνουμε μάγκες στα δύσκολα χρονια της ζέστης
Θα ιδρώνει το αυτί μας με κολλημενο το θελω γραμμένο με 140 χαρακτηρες
Θα ιδρώνει το βρακι μας απο ευχαρίστηση,
απο συγκίνηση,
απο ακράτεια
Δε κρατιόμαστε,
απλά βαριόμαστε να κυκλοφορούμε με χειμωνιάτικα ονόματα
Τόπο στα θερινά,
τα ζεστά,
τα λίγα,
τα απαραίτητα
Τα οσο χρειάζεται,
για οσο ειναι σκληρά
Υγρά
Δυνατά
Και παλι φοίνικες τα επόμενα πρωινά, να ξαναγεννιομαστε απο τις καβλες μας
Γιατι ειμαστε όμηροι και παρακαλάμε την καθε μοίρα για ενα γρήγορο
Γιατι γίναμε οτι δε λύνεται, κόβεται..
με τα κορδόνια ακομα δεμένα και πεταμένα δίπλα απο ενα κουτί προφυλακτικά
Γιατι ειμαστε ενα μπανιο,
πρωινό ή βραδινό
Μια ιστορία, απο αυτές που δε βάζουν για ύπνο, αλλα κοιμούνται μαζί της
Γιατι τα ίδια λέγαμε και πέρυσι,
θαρω πως το πάχος της μύγας το επιβεβαιώνει
Ολα καλα,
άλλοι καλυτερα,
εγω αλλού
