Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

καφοτσίγαρο#17

Τρεις καφέδες και μια σοκολάτα μας κανουν τέσσερα τσιγάρα..
Κάπως έτσι ξεκίνησε η μέρα που θα τελειώσει όταν τραγουδήσει η χοντρή ή ότι άλλο φανταστούμε..
..χαιρέτησα και μια εφημερίδα και αυτη μου γύρισε τα ζωδια..
Παρεξηγημένη μέρα γεμάτη κρύο ίσως και λίγο μίσος, αντιλαμβάνεσαι όμως ότι η κλήση, 
η επίκληση στη ζέστη ειναι αδύνατη..
Ήλιος μπλουτουθ..
Αυτο που συμβαίνει με τους δρομους δεν εξηγείται με σκέψεις, ούτε σήματα, αλλα με βήματα, 
με χνωτα που προσθέτουν όγκο στο συννεφακι που έχει πάρει τη θεση του φωτοστεφανου.. 
αηχα φώτα, τι φταίνε και αυτα, προγραμματισμένα μικρα λαμπάκια πάνω σε δέντρα, μπαλκόνια, καναπέδες-γεια σου ρε λιακοπουλε-σε ένα ρυθμό ίσα με καρδιακό μπι πι εμ.. 
ώρες ώρας σκέφτομαι ότι τα λαμπάκια ειναι σήματα του εορταστικου ναυτικού αλλα δεν μπορω να τα αποκρύπτογραφησω..
ίσως κάποιος φαντασμενος παγετός να παίζει με τα νεύρα μας, και ξέρεις ότι αυτα τα παιχνίδια δεν επιστρέφονται..
δεν ανταλλασονται, 
δε δανείζονται, 
δεν παίζονται βρε αδελφε..
απο την ώρα της δημιουργίας, 
μέχρι τη στιγμη της απόλαυσης, 
μέχρι το περίπτερο για μπαταρίες 

Το δεν έχω πει την τελευταία μου λέξη ισοδυναμεί με το δεν έχω αγοράσει το τελευταίο μου παιχνίδι..


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου