όριο,
ο χρόνος μ'αφησε στη μέση,
ο δρόμος μ'αφησε εξω απο το χωράφι με τις μαργαριτες,
να πιω,
να μαδησω,
να γραψω,
να πεθάνω,
να ζησω..
ασε με φωνη,
σκασε,
άρχισε να βρεχει,
αγαπημένη βροχη..
σούταρε ο καιρός μια πρεζα,
και η μιση χύθηκε πανω μας,
δεν με νοιάζει να βραχω,
να γίνω θελω,
κόκκαλο,
θαμμένος στο χώμα,
να με μυρίζουν τα θελωγωνικά,
να με γλύφουν ταδεσποτα πρεπει, σιχαίνομαι και μονο που νιωθω..
εχω ενα κουτι γλυκα στο ψυγείο,
σε περίπτωση που σταματήσει να βρεχει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου