γραι (φι) κοι..

Το τελευταίο 24ωρο ξεφτυλιζουν τη νοημοσύνη μας, 

εμεις την αποτελειώνουμε..

Προδομενοι και καλα οι μισοι, 

του "να τους δούμε κι αυτους", εκνευρισμένοι οι άλλοι μισοι του "σας τα λέγαμε".

Δεν ειδα να σηκώνεται το πρωι κανένα αεροπλάνο να παει Βρυξέλλες, 

γεμάτο τσολιάδες, 

να παραλάβουν τη σημαία απο το κλαμπ..

ο γερο Μανώλης δεν μπορει να την κατεβάσει μόνος του. 

Αυτο και μονο αν υπήρχε κοκκορο-εγωισμός. 

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, 

το μπαλάκι αλλαζει συνέχεια γήπεδο, αυτοτιμωρουμαστε με τον ιδιο ζήλο που βριζουμε οτι μας φταιει...

και μετα απλα σκεφτόμαστε οτι ολα ηταν στο χερι μας. 

Να αλλάξουν, 

Να γίνουν καλυτερα, 

Να πανε χειρότερα, 

Να ικανοποιηθούμε και να ικανοποιήσουμε..

με μια χειραψία, 

μια υπογραφή. 

Μια αυτο ικανοποίηση ειμαστε, 

μεχρι κει.

Αν μας φταιει λοιπόν το χερι που ψηφίζει/πληρώνει/χαϊδεύει κ.ο.κ 

...ας το κόψουμε και ας του περάσουμε ενα γάντζο..

Δε θα γίνουμε πειρατές, 

αλλα σαν "περήφανος" λαός, 

που βαρέθηκε να περπατά σε τεντωμένο σκοινι, ας κρεμαστουμε απ'αυτο. 

..αρχίζοντας απ'το χερι