καφοτσιγαρο #50

Παρασκευή, 

..η μερα

Το καθε παράθυρο αυτής της πόλης ειναι μια κλειδαρότρυπα στην παράνοια. 

Ενα τετράγωνο της λογικής, 

υπερυψωμένο απο το εγω, 

δείχνοντας το εμεις, 

χωριά ομως..οχι μαζι 

Το ζητούμενο τελικα ειναι το μαζι, 

αυτο..

Δεν υπαρχει, 

ουτε υπήρξε, 

ουτε θα βγει νεα σαιζον του. 

χωρίστηκε απο τον ιδιο τον ανθρωπο με τη γέννηση του, 

το εκανε δικο του προσπαθώντας να τιθασεύσει την οργή του, 

και τελος..

το άφησε στην άκρη ενός τσιγάρου που καιγεται, 

αλλα δεν παίρνει φωτια. 

Περνα η ωρα, 

περνούν τα χρονια, 

Χωρις στάσεις..

Προσπερασεις απο τον δεξι ώμο

ανόητες, 

επικίνδυνες, 

ζωτικές..

ολα μαζι με το τωρα, λιώνουν κατω απο τον ξοδευμενο με δικα μας θελω ηλιο, 

λιωνουμε και μεις, 

και καπου εκει ολοι τυχαία χανόμαστε, ολοι τυχαία γνωριζόμαστε, και όλος  τυχαία ενωνομαστε.

Μας λένε άτυχους..