καφοτσιγαρο #52

είναι από κεινες τις μέρες που ξεκινούν καλά και τελειώνουν καλύτερα από φαντάρο σε μπουρδελο 

η πόλη έβαλε τα μαύρα ματια της, 

νύχτα, 

η ερωμένη του μυαλού..

Το κενό ανάμεσα στο εγώ και το όνειρο..

-σκέψη-

(πως με γοητεύει η απέναντι πολυκατοικία, κορμί γυναίκας-ερωμένης αθώα νέας σε μένα και το άγχος της πραγματικότητας..ναι, η εκκλησία είναι αγχωτικη

Πόσο μάλλον οι παπάδες-κάτοικοι του μικρού γαλατικου ναού

φοβούνται τον τρούλο πάνω απτά κεφαλιά τους

Θα πέσει; 

Δε θα πέσει; 

Η σκέψη τους πνίγει

Τους "σηκώνεται" η πίστη απ'την αγωνία..

αλλά δεν είναι ροκ σταρ για να γίνουν θεοί)

-τέλος σκέψης-

είπα θεοί; 

Δαίμονες φωνάζουν στην πλατεία, 

είναι αργά, οι φωνές πληθαίνουν, 

Γίνονται μικρές πυγολαμπιδες με γνώμη..

- παύση -

Μια τζουρα

Δυο τζουρες

Μια καλή

Μια ανάποδη όπως το συρματόπλεγμα..

Γράφω

Συνεχίζω

Να 

Κάνω

Έρωτα

Μόνος

Καθαρός από αλκοόλ

Βρώμικος από σκέψεις

Καθαρός από ναρκωτικά 

Βρώμικος από σχέσεις

καθαρίζω τ'αυτια μου με λίγο nothin matters/tricky

βγάζω δάκρυα, 

ουρλιαζουν οι φωνές, 

πονάνε, 

τι δεν καταλαβαίνεις 

..Κυλούν τα δάκρυα ανάμεσα στα δάχτυλα μου και την οθόνη του έξυπνου εγώ μου, 

χείμαρρος γραμμάτων, 

Σαν αγγίξεις μια κρύα οθόνη, 

σαν ανοίξεις τον άγνωστο χαρακτήρα 

Πάμε για το επόμενο

χαϊδεύω ενα τσιγαρο, 

ζωγραφίζω Άγιους, 

πιάνω το σβερκο μου με ονόματα αστεριών σε κάθε δάχτυλο

..η παλάμη μου αρνείται, 

Δε θέλει να γυρίσει σε μένα

δώσε άκυρο, 

Οχι δε φτάνει, 

wash my soul (νότα)

Πονάω τον εαυτό μου

αυτόν που τρως 

αυτόν που ζητάς

αυτόν που σ'ανηκει

αυτόν που το τέλος του γράφεται με άλφα κεφάλαιο..

Με περιμένει η ζωή στη μια γωνία, στρίβω σαυτη http://youtu.be/E3R_3h6zQEs