Καλημέρα και καλο βόλι
Ίσως πετύχει και μενα
Ίσως μου ξεφύγει
Δε ξερω, αυτο ειναι μάταιο
Ίσως και όμορφο
Καλημέρα, πανω απ'ολα και πρωτα απ'ολα, η δυναμη
Να συνεχίσω
Τι θα δω;
Νιωθω ακομα ζεστός απτο σκοτάδι
Ξυπνησα
Βαριέμαι αναρωτιέμαι
Το τραπεζι λευκό με τον καφε να σχηματίζει κύκλους ζωης
Ο ήλιος πέφτει ξερός στο χορτάρι
Το νερο διπλα του αμήχανα φλύαρο
Τσιγαρο
Διάλειμμα
Ξεχάνομαι μαζι με τις ιστορίες που καίνε μεσα απο τα ματια μου
Μυρίζει καμμένο
Πρωι μεσημέρι βραδυ
Ισοποσα διαστηματα
Ανάμεσα στην καρδια και το μυαλο
Στο δήθεν, στο ζαμέ
Ξεχάνομαι
Μπορω και μονος μου να προσφέρω την πίστη που χρειάζομαι
Μπορω να σκεφτώ;
Μπορω να μπορω;
Ο άνθρωπος εχω δυο πόλους, τη ψυχή μου και τη ζωη μου
Δίνω σημασια στη ζωη για να στείλω την ψυχή μιυ στο διάολο
Ή να δωσω βάση στη ψυχή για μια ζωη επαιτη;
Δίνω τόπο στη ζωη για να βρει η ψυχή μου παράδεισο με αντιπαροχή
Ή να δωσω στη ψυχή μου χρονο για να τσιλιμπουρδιζει η ζωη με στιγμες;
Θα με δωσω και θα αφήσω τους άλλους να ενδώσουν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου