στο ύφος των περιστάσεων
στο ύψος των όμως,
στο ύφος των ωμών καθημερινών σταντς
πεμπτη μερα απο τις υπόλοιπες, συνηθισμένη,
ισως λιγο πιο μουντη,
ισως για άλλους πιο βαρετή ακόμα και απο τη δεξιοστροφη κίνηση πανω απο το μπρίκι του ελληνικού..
ισως πιο ερωτική απο χτες,
ισως πιο κυνική απο το χτες,
ισως πιο ελεύθερη απο το αύριο..
δεν εχεις ακόμα σήμα,
ακόμα και αν ζεις στο απόγειο της ομορφιάς σου,
ακόμα και αν βασιλευεις στο ματριξ, ακόμα και αν το χαπυ δεν ειναι συναίσθημα αλλα σύνθημα απο τοίχο σε τοίχο..
και ακόμα περπατάς με τα χέρια στις τσέπες,
άδειες απο φράγκα που σε κανουν άρχοντα και δαχτυλιδια που σε κανουν αόρατο..
δεν εχεις σήμα,
αλλα δεν εχει σημασία γιατι ακόμα εσυ και εγω και κανένας άλλος δε ξέρει και ποτε δε θα μάθει τα μυστικά τατου που εχεις κεντησει στο μυαλο σου..
Κοντοσκεφτεσαι στην άκρη του δρόμου,
ο ηλιος σου παίρνει το σκαλπ
"του βαλεντινου πέφτει Παρασκευή , πριν το σαββατο των τρανσφόρμερς"
..ακόμα πεμπτη και δεν εχεις σήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου