τα γνωστά, αλλα με μπυρα..

Μεσημεριασε

Άγχος και αυτο, 

αυτόνομο, 

ανεξάρτητο σα το αεράκι που μπερδεύεται με τη γκαζιά μιας μοτοκούζι 

Ενα μπαρ με μυγδαλα μου λέει στάσου, 

μια μπυρα αλλοδαπή, υγρή

ενα τασάκι ψέμματα και μια οθόνη περιμένει να ξαπλώσω..

Αθηνα, 

η πόλη των χιλιάδων χάρηκα, 

των ατελείωτων συγνώμη, 

της μιας Ακρόπολης, 

της μιας-απ'αυτες που έχουν όλοι-γνώμης

Νέος μήνας, 

νέες μερες, 

νέα σεντόνια..αλλάξαμε;

μαυρισμένες οι σκιές πάνω τους, 

τα τζιν ακομα ξερνάνε άμμο, 

τα εσώρουχα πρέπει να τάχει κάψει ο ήλιος ο έρημος, 

οι αναμνήσεις-μύγες ακομα ενόπλου και ενοχλούνται απο τσιμπήματα μνήμης που θα ζήλευαν και τα κουνούπια..

Καλο μήνα 

Καλός μήνας 

Κατσε, κατσε είπα..

Ετσι..δεν εχω όρεξη για πολλά, 

λίγα θελω-απλά μπορω-δεν καταλαβαίνω απο φωνές 

Δε νιώθω βρε αδελφέ, 

οχι ακομα τουλάχιστον 

Θελω χρονο..σταμάτησε του ανεμιστήρα τους δείκτες 

ανάβω ξανά το τσιγάρο, δίνω πάλι υποσχέσεις

τι τις θελω, 

δε τις μπορω

Αλλοιώνουν τη γεύση, αφήνουν μια πίκρα..

Ο κοσμος με κοιτά περίεργα και αυτο ειναι καλο για μενα

συντηρώ ενα μύθο, οχι μεγάλο

μικροαστικό..

Η μπυρα έφτασε στη μέση και καθε σταγόνα απο το μπουκάλι πέφτει στο μπαρ όπως χτυπά το πόδι, ανυπόμονα..

Υπομονή..εισαι το τελευταίο μου πεντάευρο, θα σε πιω όπως θελω εγω..

και μετα θα μου δείξεις ποια να φιλήσω ή εισαι πολυ μικρή για να παίζεις τέτοια παιχνίδια;