καφοτσίγαρο #3

..μια μέρα σαν και αυτη οι πιθανότητες να επιζητούμε το καλύτερο αυξάνονται ολοένα, 

αφου πλέον μπορούμε να αποκαλούμε τους ανθρώπους που έχουν φύγει μακρια απο την κιμωλιοχωρα αουτσάιντερ.. 

Τι ειναι όμως επιτυχία εκτός απο το αντίθετο της δυστυχίας; 

..έχω πιει καφέδες, 

στριψει τσιγάρα, 

άνοιξα ακόμα και Πατάκη, 

καμια λογικη, καμια απάντηση.. 

έχω την εντύπωση της πρώτης καλής πράξης που έκανα, 

αν και δε τη θυμάμαι..

αλλα που και που φωνάζει το όνομα μου υποσυνείδητα..

τι θεωρώ σημαντικό να αφήσω και τι παράλογο να κρατησω;

οι νόμος της ζωης μου εξοργίζει την ηρεμία, αλλα δεν ειναι μόνο αυτο.. 

Ειναι η ανάγκη που έχω να γίνομαι ολοένα και καλύτερος, πιο δυνατός, μια εξελισσόμενη πραγματικότητα..

θέλω να κάνω μια ευχη, παγκόσμια γαλήνη να το πω, δε ξέρω.. 

εξάλλου πόσοι απο μας έχουν κλείσει τον κόσμο τους σε έναν άνθρωπο; 

το τσιγάρο στο χέρι μου κλεψυδρα, έφτασε η καφτρα στο φίλτρο..

μια τελευταία, 

μια ανάποδη, 

για το καλο..

Θα άφηνα το τσιγάρο για έναν μαρκαδορο, 

αλλα δε μπορω να σημειώνω με το αριστερο όσα σκέφτομαι με το δεξι.. 

έχω λοιπόν επιλογές; 

Έχω..

Τριτη λοιπόν στην εδεμ, 

η πόλη ακόμα αιμορραγεί φως, πίσσα,και πορνο.. 

αστα να πανε και όσα έρθουν θα ειναι..μαυρισμα