..ένα οροθετικο φιλι για καληνύχτα

..ειναι στη φύση μας να μιλάμε στον καθρέφτη σε ΠΡΩΤΟ ενικο μπάς και γελάσουμε ή μήπως πρέπει να αυξησω τη δόση της οδοντοκρεμας για να δούμε άσπρη μέρα;

..ώρες ώρες δε φαντάζομαι τι μπορει να φτάσει στο μυαλο μου συστημένα και να μην έχω βγαλει την απάντηση απο την κατάψυξη για να ξεπαγωσει. 

Ίσως η δοσολογια ειναι σωστή, ίσως οροθετικη, ίσως λιγότερο ανθρώπινη απο τα λογικα για την εποχη επίπεδα.. 

Όταν ο πόνος γίνεται μάχη και το πεδίο- παιδικη χαρα για να βγάλει ο κάθε καρεκλαρχης τα απωθημένα του να παίξουν..

Χαιρε Αδωνη